İbrahim aleyhisselam ateşe atıldığında “Allah ne güzel vekildir” diyerek Rabbine sığındı. İnsanın kıymeti, Rabb’ime yönelen kalbi kadardı.
Mal ile yapılan imtihanda, sayılamayacak kadar sürüsünü, Rabbinin zikrine karşı hibe etti. Malı verenden, mülkü verenden, mal kıskanılır mı ?
Cenabı hak Hazreti İbrahim’i son olarak oğlu İsmail aleyhisselama kurban etmekle imtahan etti. Baba-oğul, emre ilahiye tam bir teslimiyet gösterdiler. Biri oğlunu kurban etmeye diğeri ise babası tarafından kurban edilmeye giderken, Allah’a itaat ve teslimiyetlerini bozmaya çalışan, şeytanı beraberce taşladılar.
Oğul Hazreti İsmail, Allah’ın emri karşısında tam bir sabır gösterirken, baba İbrahim aleyhisselam, yaşlılık yıllarında öz canından, umudundan, evladından vazgeçerek, Allah’a tam bir teslimiyet halindeydi. 
Evet Hazreti İbrahim; canından, malından, sevdiklerinden vazgeçerek, Allah’a tam kulluğunu ispatlayarak, Halilullah sıfatını kazanıyordu.*
Zilhicce ayı bize bunları düşündürüyor. Geldiğimiz gibi, yine Rabb’imize döndürüleceğiz. Dönerken, yanlız ve yanlız salih amellerimiz...Ne hayat arkadaşımız, ne çoçuk, ne mal, ne makam...
Moğolistan’dan kalbi selamlarımla. Cumanız mübarek, ömrünüz bereketli olsun. Rabb’im salihlerle beraber kılsın. Samimiyet, hidayet ve salih amel nasip etsin. Allah’a emanet olun
*Osman Nuri Topbaş