f Paylaş

Tweet

Zor iş tebliğ insanı olmak...
Gönül insanı olmak zor iş çünkü...
“Lailahe illallah” diyen bir insanı öldüren sevgili sahabisine neden o kadar celallendi acaba?
-Efendim, korkudan söylemişti o sözleri?”
Nereden bildin?
-Kalbini yardın da mı baktın? Kalbini yardın da mı baktın? Kalbini yardın da mı baktın?!!!
Neden bu celallenme?
Çünkü peşin yargılama yok insanların hidayetle buluşmasında...
Bundan adam olmaz, yok. Bunun işi bitik, yok. Bu kesin şuraya gider, yok.
-Rabbim onları bağışla, onlar bilmiyorlar... (Buhari, Enbiya, 54)
Kendisini taşlayanlar için, ayaklarını kan revan içinde bırakanlar, üzerine deve işkembesi atanlar, canına kıymak üzere pusu kuranlara karşı sözü bu tebliğ önderi Efendimiz (sav)’in…
Evet bilmezler insanlar, onlara bildirmek için “neredeyse kendini helak edecek” tebliğ insanı Efendimiz (sav)…
“Kaba ve katı yürekli olmayacak...” (Al-i İmran, 159) İnsanların tutunmasına imkân verecek, elinden, gözünden, eteğinden tutunmasına... “Zorlaştırmayacak kolaylaştıracak, nefret ettirmeyecek sevdirecek...” İnsanlara tutunacak bir dal sunmalı tebliğ insanı... Dua etmeli onlar için, mağfiret dilemeli, kusur varsa bağışlamalı.
Hikmeti olacak, güzel mev'ızası olacak, mücadele gerekse bile güzellikten ayrılmayacak tebliğ insanı... (Nahl, 125)
Güzel söz'ün sadaka olduğunu bilecek... (Buhari, Edeb, 34)
Kol kanat gerebilme gibi bir hasleti olacak... (Hicr, 88)
Böyle olunca tebliğ insanı, Peygamber huylu bir gönül insanı olacak...
İşte onun için şöyle buyuruyor tebliğ önderimiz:
“Bizden bir şey işitip, onu aynen işittiği gibi başkalarına ulaştıran kimsenin Allah yüzünü ak etsin.” (Tirmizi, ilim, 7)
İşte ödülü bu tebliğ insanının. Alacak hakikat önderinin sesini, yeni çağlara, yeni coğrafyalara ulaştıracak ve sonunda Alemlerin Rabbin'den yüz aklığı ödülü kazanacak... (Ahmet Taşgetiren, Altınoluk Dergisi Temmuz-2003)